In Nederland worden spaarrekeninghouders al enige tijd geconfronteerd met een belangrijke verandering in het beheer van hun geld. Transacties die voorheen doodnormaal waren, zijn nu simpelweg niet meer toegestaan. Deze aanpassing komt voort uit de inspanningen van banken en autoriteiten om fraude beter te bestrijden, in lijn met Europese bankregels zoals PSD2.
Waarom is deze nieuwe bankregelgeving ingevoerd?
De beperkingen op overschrijvingen tussen spaarrekeningen zijn geen toeval. Sinds de invoering van de Europese PSD2-richtlijn en onder druk van het Ministerie van Economische Zaken hebben Nederlandse banken hun procedures aangescherpt. Een juridisch gat dat in 2018 aan het licht kwam, toonde aan dat slachtoffers van fraude of geschillen bij ongeoorloofde overschrijvingen tussen spaarrekeningen geen bescherming hadden.
Om dit gat te dichten en de veiligheid van gebruikers te waarborgen, hebben banken zoals ABN AMRO, ING en Rabobank de opties voor geldtransfers tussen spaarrekeningen beperkt. De maatregel voorkomt fraude door zwakke plekken in het geldverkeer uit te bannen, vooral bij transacties tussen verschillende rekeninghouders of onvoldoende gecontroleerde kanalen. Volgens recente berichten op websites zoals Perfolax.nl en NieuwRechts.nl, zijn deze regels vanaf mei 2025 van kracht geworden om directe overschrijvingen te blokkeren.
Welke transacties zijn beperkt op spaarrekeningen?
Veel alledaagse handelingen zijn nu verboden op reguliere spaarrekeningen, zoals standaard spaarrekeningen, deposito’s en jeugdspaarrekeningen. Elke transactie moet nu verplicht via een betaalrekening op naam van dezelfde houder lopen, of het nu om een eenmalige of doorlopende overschrijving gaat.
Let op: overschrijvingen zijn alleen toegestaan als beide rekeningen op naam van dezelfde houder staan, of als de begunstigde een minderjarige is onder wettelijke verantwoordelijkheid van de betaler.
Welke spaarrekeningen zijn betrokken?
Dit verbod op directe overschrijvingen raakt de populairste spaarproducten in Nederland: reguliere spaarrekeningen, spaardeposito’s en jeugdspaarrekeningen bij banken zoals Rabobank of ING. Het doel is om elke overschrijving traceerbaar en controleerbaar te maken, wat het risico op frauduleuze praktijken vermindert.
Ongeacht de frequentie of het bedrag: elke transactie moet deze veilige route volgen. Zelfs een kleine overschrijving van een paar euro valt eronder. Opa’s en oma’s die direct geld willen storten op de spaarrekening van hun kleinkinderen? Dat wordt nu systematisch geweigerd door banken, om de herkomst van het geld beter te controleren.
Wat als spaarrekeningen bij verschillende banken zijn?
De regels gelden zonder uitzondering, ook als de rekeningen bij verschillende banken staan. Het is niet meer mogelijk om automatisch geld over te maken van een spaarrekening bij de ene bank naar een andere zonder via de betaalrekening te gaan.
Dit treft vooral mensen die hun spaargeld over meerdere banken spreiden. Door de verplichte tussenstap via een centrale betaalrekening wordt transparantie en veiligheid gegarandeerd.
Wat zijn de praktische gevolgen voor houders en begunstigden?
Vroeger kon je met een paar klikken in je bankapp je spaargeld herverdelen. Nu vereist de beperking een extra stap: eerst geld opnemen van de ene spaarrekening naar je betaalrekening, en dan pas overschrijven naar de andere spaarrekening.
Wil je snel een familielid helpen in een noodsituatie? Ook dan moet je via de betaalrekening werken, wat het dagelijks beheer kan compliceren.
Geldt dit ook voor doorlopende overschrijvingen?
Ja, de verplichting geldt voor alle overschrijvingen, eenmalig of doorlopend. Zelfs geplande transfers tussen spaarrekeningen van dezelfde houder moeten via de betaalrekening lopen. Bankapps blokkeren directe planningen inmiddels automatisch.
Het idee is om transacties te beveiligen en de herkomst en bestemming van fondsen te checken, ook bij automatische spaarplannen.
Zijn er uitzonderingen voor wettelijke vertegenwoordigers of minderjarigen?
De enige tolerantie geldt meestal voor ouders die overschrijven naar de spaarrekening van hun minderjarige kind, waarvoor ze wettelijk verantwoordelijk zijn. Dit blijft echter gebonden aan voorwaarden, zoals bewijs van de ouderlijke band. Buiten dit kader is de dubbele transactie via de betaalrekening de standaard.
Het draait allemaal om het waarborgen van echt eigendom van fondsen en het voorkomen van geschillen of verduistering, wat de transparantie van financiële transacties versterkt.
