Het aanbod is in strijd met het Arbeidsstatuut.
Eindeloze werkdagen, slechte behandeling door klanten en werkgevers, lage lonen en vrijwel onbestaande arbeidsrechten. Dit is de cocktail die momenteel het beeld van de horeca in Spanje bepaalt. Gezien de geringe verbetering van de omstandigheden hebben de werknemers in de sector besloten hun stem te laten horen. Jesús Soriano, bekend als Soy Camarero op sociale media, houdt al zeven jaar de megafoon van zijn eisen omhoog.
De influencer heeft 155.000 volgers op het sociale netwerk X, voorheen bekend als Twitter. Hij deelt dus dagelijks met veel mensen de misstanden in de sector. Een van zijn meest recente klachten betreft twee van de grootste problemen in het dagelijkse werk van obers: de te lange werkdagen en het totale gebrek aan vrije dagen.
De laatste klacht van ‘Soy Camarero’
“Ik begrijp nog steeds niet hoe ze geen obers kunnen vinden…”, schreef Jesús Soriano ironisch in zijn laatste bericht op X. Om geen ruimte voor verbeelding te laten, voegde hij bij zijn woorden een screenshot van een gesprek tussen twee personen.
“40 uur per week, 1.200 €, in augustus 1600/1800 €, maar met uren”, zo vatte de werkgever een vacature samen. Zijn bericht werd gevolgd door het antwoord van de werknemer, die vroeg naar het rooster en de vrije dagen. “In augustus, als je 40 uur per week wilt werken, krijg je een salaris voor 40 uur. Voor 1600 is er geen vrije dag“, verklaarde de horecaondernemer. Op basis van deze informatie besloot de geïnteresseerde het aanbod af te wijzen. Op zijn weigering reageerde de horecaondernemer ironisch met ”blijf zoeken“, schreef hij in een bericht dat vergezeld ging van lachende emoticons. ”Blijf maar zoeken naar iemand om uit te buiten”, concludeerde de ober.
In slechts enkele uren tijd werd deze publicatie meer dan 100.000 keer bekeken. De verontwaardiging nam de overhand in de reacties. “Het is verschrikkelijk. Er zijn er nog veel meer die hen zwart laten werken voor 5 euro per uur. En mensen durven geen aangifte te doen uit angst om ontslagen te worden”, schreef een gebruiker. “Ik zal je één ding vertellen: een vrije zondag of een vrije dag per week is wettelijk verplicht”, voegde een ander toe.
Wat zegt het werknemersstatuut over vrije dagen?
In deze situaties is het raadzaam om na te gaan wat de wetgeving zegt. In dit verband bepaalt artikel 14 van het werknemersstatuut dat de werktijd van elke werknemer wordt vastgelegd in zijn arbeidsovereenkomst. Tussen het einde van de ene werkdag en het begin van de volgende moet dus minimaal twaalf uur verstrijken.
Voor elke vijf gewerkte dagen zijn er twee rustdagen, ongeacht de dag waarop de werkweek begint. De wekelijkse rustdag valt bij voorkeur op zaterdag en zondag. “Werknemers hebben recht op een wekelijkse rustperiode van minimaal anderhalve ononderbroken dag, die in principe de zaterdagmiddag of, in voorkomend geval, de maandagochtend en de hele zondag omvat, en die kan worden opgespaard voor periodes van maximaal veertien dagen”, benadrukt hij. Bovendien moet de rustperiode voor minderjarigen jonger dan 18 jaar een minimale duur van twee ononderbroken dagen hebben.
Wat vakanties betreft, bepaalt artikel 38 dat werknemers recht hebben op een betaalde jaarlijkse vakantie die niet kan worden vervangen door een financiële vergoeding, behalve in geval van beëindiging van de arbeidsovereenkomst. De duur ervan wordt overeengekomen in een collectieve overeenkomst of individueel contract, maar mag in geen geval minder dan dertig kalenderdagen bedragen.
De periode waarin de vakantie wordt opgenomen, wordt in onderling overleg tussen de werkgever en de werknemer vastgesteld, overeenkomstig hetgeen in voorkomend geval in de collectieve arbeidsovereenkomst over de jaarlijkse vakantieplanning is bepaald. De werknemer wordt ten minste twee maanden voor het begin van de vakantie op de hoogte gesteld van de data waarop hij met vakantie gaat.
Artikel 35 van dezelfde verordening legt uit dat overuren op twee manieren kunnen worden gecompenseerd en dat de werknemer hiermee vrijwillig moet instemmen.
- Financiële compensatie: overuren moeten worden betaald tegen een bedrag dat niet lager mag zijn dan het bedrag van een gewoon uurloon.
- Compensatie met gelijkwaardige rusttijd: overuren kunnen ook worden gecompenseerd met gelijkwaardige betaalde rusttijd. Als er geen specifieke overeenkomst is over de wijze van compensatie van overuren, wordt ervan uitgegaan dat deze binnen vier maanden na het maken ervan moeten worden gecompenseerd met rusttijd.
