Een Zwitserse methode haalt 450 mg 22-karaats goud uit 20 moederborden dankzij melkeiwitten. Een revolutie in elektronica-recycling.
Een hogere goudconcentratie dan in mijnen
De elektronica-industrie produceert ongeveer 50 miljoen ton afval per jaar. Dit afval zit vol met onderbenutte strategische grondstoffen. Een ton van dit afval kan tot 400 gram goud bevatten, een veel hoger gehalte dan dat van ertsen die in industriële mijnen worden gewonnen, waar het rendement zelden meer dan 5 gram per ton bedraagt.
Ondanks dit potentieel wordt 80 % van het elektronisch afval nog steeds niet op een gestructureerde manier gerecycled en vaak onder gevaarlijke omstandigheden verwerkt, met kwik of cyanide, ten koste van het milieu en de volksgezondheid.
Zwitserse doorbraak revolutioneert goudrecycling
Onderzoekers van de ETH Zürich hebben een baanbrekende technologie ontwikkeld om goud uit elektronische circuits te extraheren. Hun methode is gebaseerd op het gebruik van fibrillen uit wei, een bijproduct van de kaasindustrie, die worden omgezet in eiwitachtige sponzen.
Deze biologische structuren vangen selectief de goudionen op die zijn opgelost in een metaaloplossing die wordt verkregen na behandeling van moederborden. Het materiaal wordt vervolgens op hoge temperatuur verhit om vaste klompjes 22-karaats goud te produceren, zonder gebruik te maken van de gebruikelijke chemische middelen.
Naar een circulaire economie voor elektronische componenten
Het doel is duidelijk: de afhankelijkheid van mijnbouwactiviteiten verminderen door een recyclingindustrie te ontwikkelen die in staat is om de metalen in verouderde apparaten terug te winnen, te zuiveren en te hergebruiken.
De verwerking verloopt volgens een gestructureerde keten:
- inzameling van apparaten,
- handmatige demontage,
- verwerking van de componenten via proteïnen,
- selectieve terugwinning van metalen,
- herverpakking in verkoopbare ingots of nuggets.
Andere materialen zoals koper, palladium, nikkel of zilver kunnen ook worden teruggewonnen door deze methode te combineren met technieken uit de pyrometallurgie of hydrometallurgie, die al bekend zijn in de industrie.
De waarde van digitaal afval heroverwegen
Deze paradigmaverschuiving brengt een belangrijke geo-economische uitdaging aan het licht: de metalen in miljoenen slapende of gebruikte apparaten vormen een aanzienlijke alternatieve bron.
Het goud in printplaten en connectoren is slechts één voorbeeld. Door deze componenten op de juiste manier te recyclen, kunnen overheden, bedrijven en zelfs particulieren bijdragen aan een meer autonome en duurzame strategie voor het beheer van hulpbronnen.
Investeren in fysieke metalen: een strategische keuze
In een economische omgeving die wordt gekenmerkt door geopolitieke instabiliteit, schulden en systeemrisico’s voor banken, blijft investeren in fysiek goud een relevante strategie om vermogen te behouden. Goudstaven, historische gouden munten, investeringszilver: al deze tastbare activa maken diversificatie buiten het banksysteem mogelijk.
Ze vormen niet alleen een waardeopslag, maar ook een hefboom voor gedeeltelijke debankarisering, in een wereld waarin digitale activa en derivaten die losstaan van de werkelijkheid spaargelden blootstellen aan extreme volatiliteit.
