Het goud in deze regio is niet afkomstig van magmatische processen, maar van oude rivieren.
Sinds het einde van de 19e eeuw heeft het Witwatersrand-bekken zich ontwikkeld tot een referentiepunt op het gebied van mijnbouw op mondiaal niveau, met ongeveer 40% van het goud dat in de loop van de geschiedenis van de mensheid is gewonnen. Deze vondst, die niet recent is, heeft een belangrijke historische waarde, maar de omvang ervan heeft opnieuw de belangstelling van de wetenschappelijke gemeenschap gewekt.
In de Witwatersrand-formatie, gelegen in Zuid-Afrika, hebben recente onderzoeken bevestigd dat de bergen, die meer dan 1900 meter boven zeeniveau uitsteken, de overblijfselen herbergen van een oud riviersysteem dat meer dan 2700 miljoen jaar geleden duizenden tonnen goud concentreerde. Nieuwe geologische modellen geven echter een beter inzicht in hoe en waarom dit metaal zich in zulke grote hoeveelheden op die hoogte heeft opgehoopt.
Het gebied met goud op meer dan 1900 meter hoogte
De geologische geschiedenis herbergt talrijke raadsels. Het goud van de Witwatersrand is niet ontstaan door magmatische processen, maar was het resultaat van primitieve rivieren die tijdens het Archaïcum metaaldeeltjes naar de beddingen van oude valleien transporteerden. In de loop van miljoenen jaren hebben sedimentatie, druk en tektonische activiteit deze afzettingen geconsolideerd tot conglomeraten die zich vandaag de dag op grote hoogte bevinden.
Rapporten van internationale instanties zoals de USGS en de Council for Geoscience van Zuid-Afrika bevestigen dat, als we het reeds gewonnen goud en het resterende goud bij elkaar optellen, de regio reserves herbergt die meer dan 30.000 ton zouden kunnen bedragen. Om deze reden wordt het beschouwd als de belangrijkste natuurlijke mijn die ooit is gedocumenteerd.
De evolutie van goud in Witwatersrand
De mijnbouwboom was een van de fundamentele elementen die het landschap hebben getransformeerd en aanleiding hebben gegeven tot de oprichting van Johannesburg, dat tegenwoordig bekend staat als de economische hoofdstad van Zuid-Afrika. De diepe mijnen, die meer dan drie kilometer onder de grond liggen, markeerden de vooruitgang van de moderne mijnbouwtechniek. Ondanks de ecologische en sociale uitdagingen blijft de regio een symbool van grootschalige mijnbouw.
Het goud van de Witwatersrand droeg niet alleen bij aan de economie, maar stimuleerde ook de oprichting van wetenschappelijke instellingen, universiteiten en veiligheidsvoorschriften die later door andere mijnbouwlanden werden overgenomen. Het is in wezen de kern waarop een hele natie is gebouwd.
De geheimen begraven in de bergen
Hoewel de grote aders al meer dan een eeuw worden geëxploiteerd, beweren geologen dat er nog steeds onontgonnen gebieden aan de randen van het bekken bestaan. Nieuwe seismische exploratietechnieken en diepe bemonstering zijn bedoeld om verborgen concentraties van restgoud in oudere lagen te identificeren.
De wetenschappelijke verwachtingen zijn gericht op een beter begrip van de processen die aan de basis liggen van deze unieke afzettingen en hoe deze in andere regio’s van de planeet kunnen worden gerepliceerd. Witwatersrand blijft, zelfs vandaag de dag, een venster op het verre verleden van de aarde en een van de sleutels tot het begrijpen van de vorming van minerale rijkdommen op onze planeet.
